เริ่มต้นการฝึก

ในช่วงแรกของการฝึก จะเป็นการฝึกระเบียบแถวซะส่วนใหญ่ หรือที่ภาษาทหารเขาเรียกว่า "การฝึกท่าบุคคลมือปล่าว" เราต้องฝึกกลางแดดร้อนๆ เหนื่อยที่สุด และต้องอยู่ในสภาพกดดันทุกคน 

แถวหน้ากระดานเรียงหนึ่ง ปลาบเท้าทุกคนต้องชิดเท่ากันหมด และต้องตั้งแถวให้เร็วที่สุด ในวเลาที่จำกัด

งานนี้ มีแต่ โดน กับ โดน

ว่ากันว่า ทหารที่มีระเบียบวินัย มากที่สุด คือทหารใหม่ในหน่วยฝึกนี่แหล่ะ

ใครว่าเราฝึกตลอดเวลาหล่ะ เขาก็มีเวลาพักประจำชั่วโมงด้วยนะ

ไม่ไช่แค่พักอย่างเดียว ครูฝึกให้เรานอนเล่นได้ด้วย

นอนแล้วต้องกางมุ้งด้วย เอ้า กางมุ้ง เดี๋ยวยุงจะมากัด เร็ววว..ว

แนะนำสถานที่

เมื่อพลเรือน อย่างพวกเราเข้ามาเป็นทหารเกณฑ์ แรกๆเราจะไม่รู้จักที่ทางในค่าย ทางผู้ฝึก ท่านจะพาพวกเราให้ไปรู้จักสถานที่ต่างๆ ในค่ายทหาร ซึ่งเป็นการวิ่งไปรอบๆค่ายทหาร ทำให้เราได้พละกำลังไปด้วย

อันดับแรก เราได้ขึ้นไปที่ บ.ก ใหญ่ก่อน แล้วจึงวิ่ง ต่อไปที่วัดประจำค่าย

เมื่อเราได้รู้จักท่าน อนุศาสน์ แล้ว ผู้ฝึก ได้พาพวกเราวิ่งต่อไปที่วัดดอยพระบาท ซึ่งเป็นทางชันมาก พวกเรา สภาพร่างกายยังไม่เข้าที่ จึงหอบกันใหญ่เลย แต่ก็ขึ้นไปจนถึงในที่สุด

ทางชันมาก แต่ก็คุ้มค่า เมื่อได้ขึ้นมาเห็น

ความสวยงามของวัดดอยพระบาท

ทหารใหม่ทุกนาย เข้าไปสักการะ รอยพระบาท

กิจกรรมตอนค่ำ

..หลังจากรับประทานอาหารเย็นกันเสร็จ พวกเราถูไล่ให้ไปอาบน้ำกัน โดยมีเวลาจำกัดเพียง 3 นาที ทำเอาบางคน กลิ้งลงบันไดก็มี เพราะ คนหลายสิบคน ต่างแย่งกันวิ่งลงบันไดนั่นเอง

          ..เมื่ออาบน้ำเสร็จ ต้องไปรวมกันที่ห้องประชุมอีกครั้ง คราวนี้ก็จะมี สิบเวรประจำวัน มาคอยให้ความรู้แก่พวกทหารใหม่อย่างเรา พวกเราก็ได้แต่นั่งฟัง และต้องรบกับยุงนับร้อย ที่คอยมาขอสารอาหารกับเรามั่ง เป็นที่รำคาญอย่างมาก สมุดของแต่ละคน เมื่อเปิดไปหน้าสุดท้าย จะเจอปฏิทินที่เขียนขึ้นมาเอง เพื่อขีดวันที่หมดไป รอวันฝึกเสร็จ จะได้กลับบ้านกัน

PX...เปิด นั่นคือเสียงสวรรค์ ที่พวกเรารอคอย หลังจากที่อบรมเสร็จ PX คือร้านค้า ที่ขายสินค้าในค่ายทหาร เพื่อให้พวกที่หิวกระหาย อย่างพวกทหารใหม่อย่างเราได้กินกัน เป็นของหวานอย่างเดียว ที่อร่อยที่สุด ในช่วงเวลานั้นเลยก็ว่าได้

เมื่อกินขนมกันเสร็จ ก็มีเสียงนกหวีด เรียกให้ไปรวมกัน ที่หน้าหน่อยฝึกชั้นบน เพื่อที่จะได้สวดมนต์ก่อนอน เป็นขั้นตอนสุดท้ายของวัน แต่ละวันเราต้องปฎิบัติอย่างนี้ ตลอดช่วงของการเป็น "ทหารใหม่"

วันถัดมาในค่ายทหาร

พวกเราเริ่มถูกครูฝึก ปรับสภาพร่างกาย กิจกรรม จิตใจ จากที่เคยสุขสบายที่บ้าน ตอนนี้มันกลับตรงกันข้าม พวกเราต้องถูกปลุกให้ตื่น ตั้งแต่ 5.30 น.ต้องทำะุระส่วนตัวให้เร็วที่สุด ในเวลา ที่จำกัด ไม่มีคำว่าเดิน ต้องวิ่งอย่างเดียว ตื่นเช้าก็ต้องวิ่ง สายต้องฝึก เที่ยงพัก บ่ายต้องฝึกอีก มันช่างทรมาณเสียนี่กระไร 

รสชาติของอาหารนี่ไม่ต้องพูดถึง อาหารที่ไม่อร่อยที่สุดของแม่เรา ยังอร่อยกว่าอีก แต่ด้วยความ เมื่อยล้า ความอ่อนเพลีย ทำให้พวกเรากินมันลงไปอย่างเอร็ดอร่อย ทำอะไรมาก็ต้องกิน กินเพื่ออยุ่ เพื่อจะได้มีแรงฝึกต่อไป

สัปดาห์แรก การฝึกไม่ค่อยจะเข้มข้น สักเท่าไหร่ การฝึกส่วนมาก จะอยู่ที่ห้องประชุม ใต้ถุนของหน่วยฝึกทหารใหม่ เป็นกิจกรรม ที่เน้นการทำความรู้จักกัน แนะนำชื่อเสียงเรียงนามกัน และมีมุขตลก ขำๆในแบบของทหารสอดแทรกขึ้นมาตลอด เรียกเสียงหัวเราะได้ดีทีเดียว ทำให้ลืมคิดถึงบ้านไปนิดนึง..

ถึงค่ายทหารวันแรก

..เมื่อก่อน ตอนที่ผมเป็นนักศึกษา ผมก็เหมือนกับวัยรุ่นทั่วไปนั่นแหล่ะครับ คือกินๆเที่ยวๆไปตามประสา ไม่ค่อยคิดอ่ะไรกับอนาคตหรือการเรียนสักเท่าไหร่ แต่ก็ดำผุด ดำว่าย จนเรียนมันจบ  พอเรียนจบก็ประจวบเหมาะกับอายุผม ที่ถึงคราวจะต้องไปเกณฑ์ทหารเสียแล้ว ทำไงดีหล่ะทีนี้ เรียนมาตั้งนาน พอจบมาไม่ทันใช้วิชาความรู้ที่สั่งสมมา(นิดหน่อย) กลับต้องมาเสี่ยงที่จะต้องจับ ใบดำ ใบแดงหรือนี่ คิดไปคิดมาหลายวัน 

เลยตัดสินใจว่า ไหนๆเราก็มีวุฒิการศึกษา ที่สามารถนำมาใช้ขอสิทธิ์ลดได้ จึงตัดสินใจสมัครไป โดยทีแรกก้ถูกทัดทาน จากพ่อของผม เพราะท่านกลัวว่าลูก จะได้ไปตกระกำ ลำบาก แต่ก็ไม่อาจหยุด หรือเปลี่ยนใจผมได้

วันแรกนั้น ทางเจ้าหน้าที่ เขาจะนัดพวกเราที่จะไปเป็นทหารเกณฑ์ ให้มารวมตัวกันตั้งแต่เช้า ที่หน้าอำเภอ พอเขาเช็ครายชื่อ และยอดทั้งหมดเสร็จสิ้น เขาก็จะพาเราไปส่งยังค่ายทหารอีกทีนึง

พอเข้าไปถึงค่ายทหาร พวกเราได้พบเจอกับเพื่อนอีกมากมาย ทั้งที่จะได้อยุ่ค่ายเดียวกัน และอยู่คนละค่าย คนละสังกัดกัน แต่ที่เกือบทุกคนมีเหมือนกันก็คือ ทรงผมที่แทบจะเรียกว่า โล้นเลยก็ได้ เพราะทรงของแต่ละคน มันยิ่งกว่าเกรียนเสียอีก ทางเจ้าหน้่าที่ได้เรียกพวกเรา ให้ไปเข้าแถว เรียงตามที่อยู่ของแต่ละอำเภอ

ส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อย จะรู้จักกันหรอกครับ ได้แต่มองหน้ากัน และทักทายกันบ้างด้วยรอยยิ้ม แต่เรามีกองเชียร์ คือญาติพี่น้องของเรา ที่เขาตามมาส่ง คอยให้กำลังใจอยุ่ที่ข้างๆสนามหญ้าหน้ากองร้อยนั่นเอง