วันถัดมาในค่ายทหาร

พวกเราเริ่มถูกครูฝึก ปรับสภาพร่างกาย กิจกรรม จิตใจ จากที่เคยสุขสบายที่บ้าน ตอนนี้มันกลับตรงกันข้าม พวกเราต้องถูกปลุกให้ตื่น ตั้งแต่ 5.30 น.ต้องทำะุระส่วนตัวให้เร็วที่สุด ในเวลา ที่จำกัด ไม่มีคำว่าเดิน ต้องวิ่งอย่างเดียว ตื่นเช้าก็ต้องวิ่ง สายต้องฝึก เที่ยงพัก บ่ายต้องฝึกอีก มันช่างทรมาณเสียนี่กระไร 


รสชาติของอาหารนี่ไม่ต้องพูดถึง อาหารที่ไม่อร่อยที่สุดของแม่เรา ยังอร่อยกว่าอีก แต่ด้วยความ เมื่อยล้า ความอ่อนเพลีย ทำให้พวกเรากินมันลงไปอย่างเอร็ดอร่อย ทำอะไรมาก็ต้องกิน กินเพื่ออยุ่ เพื่อจะได้มีแรงฝึกต่อไป

สัปดาห์แรก การฝึกไม่ค่อยจะเข้มข้น สักเท่าไหร่ การฝึกส่วนมาก จะอยู่ที่ห้องประชุม ใต้ถุนของหน่วยฝึกทหารใหม่ เป็นกิจกรรม ที่เน้นการทำความรู้จักกัน แนะนำชื่อเสียงเรียงนามกัน และมีมุขตลก ขำๆในแบบของทหารสอดแทรกขึ้นมาตลอด เรียกเสียงหัวเราะได้ดีทีเดียว ทำให้ลืมคิดถึงบ้านไปนิดนึง..

เพื่อนๆของพวกเรา เยอะมาก ครับผม

Search