หลังจากเป่านกหวีดนอนตอน 3 ทุ่ม พวกเราทหารใหม่ที่เหน็ดเหนื่อยกับการฝึกมาทั้งวัน ก็หลับกันอย่างมีความสุข..
..แต่ประมาณ 5 ทุ่มกว่า ก็ได้ยินเสียงนกหวีด ปี๊ดดด..เอ้า.เตรียมรวม..ตอนแรกก็ไม่ค่อยมีใครได้ยินหรอกครับ แต่สักพัก จะมีเสียงนกหวีดยาว เรียกรวมกันที่ถนนหน้ากองร้อย "จัดแถวตามหมวดตามหมู่ ปฏิบัติ "เรารู้ว่าคืนนี้งานเข้าแน่ จึงรีบตั้งแถวกัน สักพักสิบเวรบอก "หมอบ" แล้วจะชี้แจงอ้างโน่น อ้างนี่ว่า ทหารใหม่ไม่ค่อยมีวินัย (ไม่มีได้ไงวะ รุ่นเรามีคนชื่อวินัยตั้ง 2 คน) เชื่องช้า ไม่ปฏิบัติตามคำสั่ง อย่างเค่รงครัด และอีกสารพัด ที่จะเป็นข้ออ้างเพื่อ "แ-ก"เราคืนนี้
อ้างความผิด 1 อย่าง จะสั่งเรา 1ท่า เริ่มจาก กลิ้งซ้าย กลิ้งขวา ม้วนหน้า ม้วนหลัง แล้วสั่งลุกขึ้น กอดคอ แล้วก็โดนท่าประจำ ก็คือ "ลุกนั่ง 50 ยก ปฏิบัติ" ผมนึกว่าเอ็นเข่าจะฉีกเสียแล้ว เพราะมันปวดมาก แต่ที่เกลียดที่สุดก็คือ ตอนที่ทำไปสัก 30 ยก สิบเวรจะสั่งให้หยุด แล้วเริ่มนับใหม่ อ้างว่า ทหารใหม่ ปฏิบัติไม่พร้อมกัน ไม่มีความสามัคคี สรุปว่าคืนนั้น เราทำท่าลุกนั่งไปเกือบ 300 ครั้ง
แต่คงยังไม่หนำใจ สิบเวรสั่งพวกเรา 114 นาย ให้ไตั้งแถวหน้ากระดานเรียงหนึ่ง ข้างสนามฟุตบอลมืดๆ แล้วสั่งม้วนหน้าไปจนถึงเสาโกฟุตบอล อีกฟากของสนาม บางคน ไปได้แค่ครึ่งสนาม ข้าวเย็นที่กินมาเต็มที่ก็พุ่งกลับออกมาทางเดิมที่มันเข้าไป ยิ่งตอนเย็นเป็นแกงหน่อไม้ดอง ยิ่งเ็ผ็ด ทรมาณสุดๆ
ม้วนไปถึงสุด ทุกคนแล้ว ก็กระโดดกบกลับมา พอครบทุกคนแล้ว จึงให้มารวมแถว เพื่อที่ผู้ช่วยครูฝึกจะได้พรมแอมโมเนียไม่ให้เป็นลมกันเสียก่อน
คืนนั้นได้นอน ตี 2 นอนทั้งๆที่ตัวเต็มไปด้วยเหงื่อ เศษหญ้า โคลน (และอาจจะมีอารหารที่กลับออกมาติดตามตัวอีกด้วย)
แสบ!!คัน!!เหนียวเหนอะหนะ!!เหนื่อย!!เหม็น!! หลับ..